دانشگاه تهران ، ayoub.asadi68@yahoo.com
چکیده: (۲۷۳۵ مشاهده)
کانون توجه بهطور گستردهای بهعنوان یک روش آموزشی استفاده میشود. این روش به بهبود اجرای مهارت کمک میکند. کانون توجه بهینه همواره یک سؤال اساسی برای بسیاری از محققان بوده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر دستورالعملهای مختلف کانون توجه بر استقامت عضلانی ورزشکاران رزمی کار خبره بود. در یک طرح نیمه تجربی با اندازهگیری تکراری، 16 کونگفوکار خبره بهصورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و تحت 4 شرایط مختلف کانون توجه درونی (توجه به حفظ زانو در زاویه 90 درجه)، توجه بیرونی نزدیک (توجه به اینکه شبیه صندلی بایستند)، توجه بیرونی دور (توجه به صفحه مانیتور در حال نمایش یک صندلی) و کنترل (بدون دستورالعمل توجهی) به انجام آزمون نشستن دیواری پرداختند. نتایج تحلیل واریانس درون گروهی با اندازهگیریهای مکرر نشان داد که گروه کنترل بهطور معنیداری بهتر از سه گروه دیگر می باشد (001/0 p<) و بین فواصل مختلف تمرکز بیرونی تفاوتی دیده نشد (27/0 p=) ولی شرکت کنندگان در هر دو شرایط تمرکز بیرونی بهتر از شرایط تمرکز درونی عمل کردند. بنابراین میتوان گفت دستورالعملهای توجهی خاص موجب تداخل در عملکرد بهینه ورزشکاران خبره می شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/13 | پذیرش: 1398/4/13 | انتشار: 1398/4/13
بازنشر اطلاعات |
 |
این مقاله تحت شرایط مجوز کرییتیو کامنز (CC BY-NC-ND) قابل بازنشر است. |