دوره ۲، شماره ۲ - ( پاییز ۱۳۹۱ )
جلد ۲ شماره ۲ صفحات ۴۴-۵۵ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fazaei Z, Sajjadi M M, Sourinejad I, Asadi R. Effect of Rearing at Different Densities and Dietary Supplementation with Vitamin E on Growth Indices, Survival and Carcass Composition in Fingerling Rainbow Trout (Oncorhynchus mykiss). J. Aqua. Eco 2012; 2 (2) :55-44
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-124-fa.html
URL: http://jae.hormozgan.ac.ir/article-1-124-fa.html
فضایی زینب، سجادی میرمسعود، سوری نژاد ایمان، اسعدی رضا. اثر پرورش در تراکمهای مختلف و افزودن ویتامین E به جیره غذایی بر شاخصهایرشد، بقاء و ترکیبات لاشه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss. مجله بوم شناسی آبزیان. ۱۳۹۱; ۲ (۲) :۵۵-۴۴
چکیده: (۹۹۶۹ مشاهده)
در پژوهش حاضر اثر پرورش در تراکمهای مختلف و افزودن ویتامین E به جیره غذایی بر
شاخص‌های رشد، بقاء و ترکیبات لاشه بچه ماهی قزل‌آلای رنگین‌‌کمان (Oncorhynchus mykiss)، مورد ارزیابی قرارگرفت. بچه‌ماهیان قزل‌آلای‌رنگین‌کمان با میانگین وزن اولیه (69/0±6/9) گرم در دو تراکم 50 و 100 قطعه در 50 لیتر با 2 جیره غذایی دارای پروتئین و چربی یکسان غذادهی شدند. جیره‌های غذایی شامل جیره 1 بدون افزودن ویتامین و جیره 2 با افزودن mg/kg۶00 ویتامین E بودند. تعداد ۹۰۰ عدد بچه‌ماهی قزل‌آلای‌رنگین‌کمان در ۴ تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار به صورت (0)۵۰ T(با تراکم 50 و تغذیه شده با جیره 1)، (0)۱۰۰T (با تراکم 100 و تغذیه شده با جیره 1)، (E)۵۰T (با تراکم 50 و تغذیه شده با جیره 2)، (E)۱۰۰T (با تراکم 100 و تغذیه شده با جیره 2) و به طور کاملاً تصادفی توزیع شدند. پس از 6 هفته غذادهی، شاخص‌های رشد، ضریب‌تبدیل‌غذایی و بقاء در تیمارهای مختلف تفاوت معنی‌دار نشان دادند (05/0P<). تیمارهای (0)۵۰T و (E)۵۰T وزن به دست آمده، ضریب رشد ویژه و درصد بقاء بیشتری از تیمارهای (0)۱۰۰T و (E)۱۰۰T داشتند (05/0P<). در خصوص ضریب‌تبدیل‌غذایی نیز تیمارهای (0)۱۰۰T و (E)۱۰۰T ضریب‌تبدیل‌غذایی بیشتری نسبت به تیمارهای (0)۵۰ Tو (E)۵۰T داشتند (05/0P<). از لحاظ ترکیب شیمیایی لاشه بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی‌دار آماری مشاهده نشد (05/0P>). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن ویتامین E به جیره غذایی تأثیری بر افزایش رشد، کاهش ضریب‌بدیل‌غذایی و ترکیبات لاشه ماهیان نداشته است اما تراکم بر شاخص-های رشد، ضریب‌تبدیل‌غذایی و بازماندگی تأثیر‌گذار بوده است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)